تجمع فلزات سنگین در گیاه نی (Phragmites australis) و رسوبات رودخانه کارون (محدوده شهر اهواز)

این تحقیق به‌منظور بررسی تجمع فلزات سنگین (Ni,Pb,Cd) در رسوبات رودخانه کارون و در گیاه آبزی نی (Phragmites australis) انجام گردید. نمونه‌برداری در 6 ایستگاه (قبل، داخل و بعد از شهر) و از گیاه نی و رسوبات رودخانه کارون (1395) صورت گرفت. نمونه‌های خاک و گیاه در ایستگاه‌ها جمع‌آوری و به روش هضم جکسون و EPA 3050 به‌وسیله دستگاه جذب اتمی قرائت شدند. نتایج غلظت فلزات سنگین موردبررسی در بافت‌های مختلف گیاه نی و رسوبات نشان داد که بیشترین غلظت فلز کادمیوم و سرب (میلی‌گرم بر کیلوگرم) در ریشه گیاه نی در ایستگاه 4 به ترتیب به میزان (79/0±81/2) و (80/8±172) و بیشترین غلظت فلز نیکل در ایستگاه 5 در برگ گیاه نی (21/0±72/2) اندازه‌گیری شد. بیشترین حجم آلودگی گیاهی در ایستگاه‌های محدوده داخل شهر اهواز به دست آمد. همچنین مطالعه رسوبات رودخانه کارون نشان داد، فلزات سرب (90/1±50/73) میلی‌گرم بر کیلوگرم در ایستگاه 6، کادمیوم (11/0±11/2) میلی‌گرم بر کیلوگرم در ایستگاه 5 و نیکل (14/0±72/1) میلی‌گرم بر کیلوگرم در ایستگاه 1، به ترتیب بیشترین غلظت را داشتند. بیشترین حجم آلودگی رسوبات در ایستگاه‌های محدوده خارج از شهر اهواز به دست آمد. نتایج ضریب تجمع زیستی نشان داد، بالاترین ضریب تجمع زیستی فلز کادمیوم و سرب به ذر ریشه گیاه نی به ترتیب به میزان 29/1 و 84/3 و فلز نیکل بالاترین ضریب تجمع زیستی (47/1) را در ساقه داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد، گیاه نی توانایی بالایی برای انتقال فلزات سنگین به اندام‌های خود داشته و می‌توان از این گیاه به‌عنوان گیاهان تجمع‌کننده فلزات سنگین در رودخانه‌ها استفاده کرد.